Het vertrek uit Athene

Vandaag zijn ik, 7 jongens en 7 meisjes uit Athene vertrokken. we gaan naar het eiland Kreta. waarom we hier naartoe gaan, is een heel droevig verhaal, mijn vader Aigeus, koning van Athene, heeft het me ooit verteld. Het zit zo: 18 jaar geleden, kwam een zoon van koning Minos van Kreta naar Athene om deel te nemen aan de spelen ter ere van Zeus. op alle onderdelen van de spelen behaalde hij de overwinning. Dit wekte de jaloezie van vele Atheners. Zij legden een hinderlaag op voor de prins en doodden hem en zijn vrienden. Je begrijpt dat vader Minos woedend was over de dood van zijn zoon en wraak wilde nemen. Met een grote vloot voer hij van Kreta naar Athene en belegerde de stad. Maandenlang duurde de oorlog. In Athene ontstond hongersnood en tenslotte gaven de Atheners zich over. Minos eiste dat wij als genoegdoening elke negen jaar 7 jongens en 7 meisjes van Athene naar Kreta zouden sturen. Daar worden ze geofferd aan de Minotaurus, een monster dat voor de helft mens is en voor de helft dier is.

Dit jaar is het al weer de derde keer dat deze kinderen naar Kreta gestuurd worden. Ik vond dat er iets tegen gedaan moest worden. daarom ga ik dit jaar mee, om te proberen de Minotaurus te doden.

Mijn vader is heel ongerust. Hij is bang dat ik het ook niet overleef. daarom heb ik met hem het volgende afgesproken; als ik het niet overleef, vaart mijn schip terug met zwarte zeilen. als ik het wel overleef, vaar ik terug met witte zeilen.

We hebben net voor het laatst met z'n allen gegeten. ik ga mijn vader wel heel erg missen hoor....

Ik ga nu varen. Mijn vader staat op de rots me uit te zwaaien, en ik zwaai terug, met tranen in mijn ogen. Vader zegt dat hij elke dag gaat kijken op de rots of ik terug kom. Ik hoop zo dat het niet te lang duurt.... Morgen schrijf ik verder, over de zeereis! Tot morgen!